Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а е ё і о у ы э я ’

б в г д е ж з й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш я

вастрагу́бцы, ‑аў; адз. няма.

Вострыя шчыпцы для перацінання дроту, цвікоў і пад.

вастрадзю́бы, ‑ая, ‑ае.

З вострай дзюбай. Вастрадзюбая птушка.

вастразу́бы, ‑ая, ‑ае.

З вострымі зубамі. Вастразубая барака.

вастракры́лы, ‑ая, ‑ае.

З вострымі, вузкімі ў канцы крыламі. Вастракрылыя ластаўкі.

вастраку́тнік, ‑а, м.

Тое, што і востравугольнік.

вастраку́тны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і востравугольны.

вастралі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Невялікае дрэва сямейства падубавых з калючымі лістамі і ядавітымі чырвонымі ягадамі.

вастралі́сты, ‑ая, ‑ае.

З вузкімі завостранымі лістамі. Вастралістая вярба. Вастралісты чарот.

вастрано́с, ‑а, м.

Каштоўная ў прамысловых адносінах марская рыба сямейства кефалей.

вастрано́сы, ‑ая, ‑ае.

1. З вострым, тонкім носам (пра жывыя істоты).

2. Які мае доўгі, вузкі нос, насок. Вастраносыя бацінкі. □ Носіць вадзяная пустыня на ўлоннях сваіх быстрыя вастраносыя чаўны і лёгкія чайкі-душагубкі. Колас.