контрата́ка, ‑і,
Сустрэчная атака, якую арганізоўваюць з мэтай адбіць наступленне ворага або перайсці ў наступленне самім.
контрата́ка, ‑і,
Сустрэчная атака, якую арганізоўваюць з мэтай адбіць наступленне ворага або перайсці ў наступленне самім.
контратакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе;
Правесці (праводзіць) контратаку.
контрафаго́т, ‑а,
Самы нізкі па рэгістру драўляны духавы музычны інструмент, які гучыць на актаву ніжэй фагота.
[Іт. contrafagotto.]
контрмане́ўр, ‑у,
Сустрэчны манеўр, манеўр у адказ.
контрме́ры, ‑мер;
Меры, якія прымаюць у адказ на дзеянні праціўніка.
контрмі́на, ‑ы,
[Фр. contre-mine.]
контрнаступле́нне, ‑я,
Від наступлення, якое рыхтуецца ў ходзе абароны і пачынаецца з мэтай разгрому аслабленага ў папярэдніх баях праціўніка.
контрпрапага́нда, ‑ы,
Палітыка-выхаваўчая работа, накіраваная на выкрыванне паклёпніцкай прапаганды Захаду, якая імкнецца падрываць асновы сацыялістычнага ладу ў краінах, што будуюць камуністычнае грамадства.
контрпрапано́ва, ‑ы,
Прапанова ў адказ на іншую прапанову.
контрразве́дка, ‑і,
Спецыяльныя органы дзяржавы для процідзеяння разведцы праціўніка, для барацьбы са шпіянажам, дыверсіямі і пад.