Verbum

кабы́з і ко́быз, ‑а, м.

Казахскі струнны смычковы музычны інструмент.

[Цюрк. кобыз.]

ко́бальт, ‑у, М ‑льце, м.

1. Хімічны элемент, серабрыста-белы метал з чырванаватым адлівам, цвярдзейшы за жалеза.

2. Цёмна-сіняя фарба, у састаў якой уваходзіць кобальт.

[Ням. Kobalt.]

ко́бальтавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да кобальту, змяшчае ў сабе кобальт. Кобальтавая руда. Кобальтавая сталь.

2. Колеру кобальту; цёмна-сіні.

ко́бза, ‑ы, ж.

Старадаўні ўкраінскі шчыпковы струнна-музычны інструмент. Іграць на кобзе.

ко́бра, ‑ы, ж.

Ядавітая змяя сямейства аспідавых з плямамі на шыі.

[Ад партуг. cobra — змяя.]