контрафаго́т, ‑а, М ‑гоце, м.

Самы нізкі па рэгістру драўляны духавы музычны інструмент, які гучыць на актаву ніжэй фагота.

[Іт. contrafagotto.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)