Verbum

вастралі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Невялікае дрэва сямейства падубавых з калючымі лістамі і ядавітымі чырвонымі ягадамі.

вастралі́сты, ‑ая, ‑ае.

З вузкімі завостранымі лістамі. Вастралістая вярба. Вастралісты чарот.

вастрано́с, ‑а, м.

Каштоўная ў прамысловых адносінах марская рыба сямейства кефалей.

вастрано́сы, ‑ая, ‑ае.

1. З вострым, тонкім носам (пра жывыя істоты).

2. Які мае доўгі, вузкі нос, насок. Вастраносыя бацінкі. □ Носіць вадзяная пустыня на ўлоннях сваіх быстрыя вастраносыя чаўны і лёгкія чайкі-душагубкі. Колас.

вастрапле́чы, ‑ая, ‑ае.

З вузкімі худымі плячамі. З-за стала вылез вастраплечы Малькевіч, падобны на ястраба з абсечанымі крыламі. Дуброўскі.

вастраску́лы, ‑ая, ‑ае.

З вострымі скуламі. Вастраскулы твар.

вастрасло́віць, ‑слоўлю, ‑словіш, ‑словіць; незак.

Суправаджаць гаворку, бяседу дасціпнымі выразамі, вострымі жартамі; жартаваць. Хлопцы дэманстравалі на хаду спартыўныя здольнасці, вастрасловілі. Карпюк.

вастрасло́ў, ‑слова, м.

Чалавек, які любіць вастрасловіць, дасціпны, востры на язык; жартаўнік.

вастрасло́ўе, ‑я, н.

Здольнасць вастрасловіць; дасціпнасць.

вастрата́, ‑ы, ДМ ‑раце, ж.

Тое, што і вастрыня. Але сціраецца памалу Сардэчных боляў вастрата... Колас.