Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

вакцы́на, ‑ы, ж.

Спец. Прэпарат з аслабленай культуры заразных мікробаў, які выкарыстоўваецца ў якасці лячэбнага або папераджальнага сродку.

[Ад лац. vaccinus.]

вакцынава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., каго.

Спец. Зрабіць (рабіць) засцерагальнае прышчапленне шляхам увядзення вакцыны.

вакцы́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да вакцыны.

вакцына́цыя, ‑і, ж.

Спец. Прышчапленне вакцыны.