Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

шасціпа́льцы, ‑ая, ‑ае.

З шасцю пальцамі. Шасціпальцая лапа.

шасціпо́лле, ‑я, н.

Сістэма севазвароту з падзелам ворнай зямлі на шэсць палёў, кожнае з якіх засяваецца па чарзе рознымі культурамі.

шасціпо́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з шасціполлем, заснаваны на шасціполлі. Шасціпольны севазварот.

шасціразо́вы, ‑ая, ‑ае.

Павялічаны ў шэсць разоў; памножаны на шэсць. // Які адбываецца ў шэсць прыёмаў.

шасціскладо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які ў сваёй будове мае шэсць складоў. Шасціскладовае слова.

шасцісотгадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца, існуе шэсцьсот год. Шасцісотгадовы перыяд.

2. Які мае адносіны да шасцісотгоддзя (у 2 знач.). Шасцісотгадовы юбілей горада.

шасцісотго́ддзе, ‑я, н.

1. Прамежак часу, тэрмін у шэсцьсот год.

2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося ці пачалося шэсцьсот год назад.

шасцісо́ты, ‑ая, ‑ае.

Ліч. парадк. да шэсцьсот.

шасціство́льны, ‑ая, ‑ае.

З шасцю стваламі (пра зброю). Нямецкія часці з гарматамі і танкамі, з шасціствольнымі мінамётамі вялі страшэнны агонь. Кулакоўскі.

шасцісто́пны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з шасці вершаваных стоп. Шасцістопны ямб.