скрану́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад скрануць.
скрану́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.
Зрушыцца з месца. Нібы прыкуты быў да месца Міколка, не мог скрануцца, ні паварушыцца. Лынькоў. Хацелася сесці і адпачыць. Але нам было вядома, што лепш не спыняцца, бо затым не скранешся. Лось. Саша скранулася з месца і ішла павольна да стала, як баючыся. Пестрак.
скрану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.
Зрушыць з месца. [Гарбачэня:] — Наравістаму каню пуга дапамагае. — Наадварот, — зазначыў падводчык, — ласкай хутчэй скранега з месца. Гурскі. Паравоз рыўком скрануў эшалон з месца. Мележ.
скрап, ‑у, м.
Спец. Металалом або адходы вытворчасці, прызначаныя для пераплаўкі. Чыгунны скрап.
[Англ. scrap.]
скрапі́ць, скраплю, скрэпіш, скрэпіць; зак., што.
Спыніць панос. Скрапіць жывот. / у безас. ужыв. Чарніцамі скрапіла жывот.
скрапле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. скрапляць — скрапіць і стан паводле знач. дзеясл. скрапляцца.
скрапля́льны, ‑ая, ‑ае.
Які служыць для скраплення жывата; проціл. слабіцельны. Скрапляльны сродак. Скрапляльнае лякарства.
скрапля́цца, ‑яецца; незак.
Зал. да скрапляць.
скрапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да скрапіць.
скра́пны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да скрапу. Скрапны працэс.