Verbum

злякну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Разм. Раптоўна і моцна спужацца. Акцызнік, відаць, не пачуў, як бразнулі дзверы і выбег з хаты Міхал, бо, калі падняў галаву ад сваіх гумавых ботаў і ўбачыў, што ў парозе пуста, — злякнуўся і змоўк. Пташнікаў. Зуб на зуб не пападзе. Злякнуўся надта. Пянкрат.

злякну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго.

Разм. Раптоўна і моцна спужаць каго‑н.

злямцава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад злямцаваць.

злямцава́цца, ‑цуецца; зак.

Збіцца ў лямец (пра валасы, воўну).

злямцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Збіць у лямец. Злямцаваць воўну.

злямцо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. злямцоўваць — злямцаваць і стан паводле знач. дзеясл. злямцоўвацца — злямцавацца.

злямцо́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да злямцавацца.

2. Зал. да злямцоўваць.

злямцо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да злямцаваць.

зля́мчыцца, ‑чыцца; зак.

Тое, што і злямцавацца. Блішчастая гладкая поўсць.. на баках ад заўсёднага ляжання злямчылася і парыжэла. Ляўданскі.

зля́мчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Тое, што і злямцаваць.