Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ва́пнаўка, ‑і; ДМ ‑цы; Р мн. ‑вак; ж.

Аднагадовая і шматгадовая травяністая, радзей кустовая, расліна сямейства гваздзіковых.

ва́пнішча, ‑а, н.

Месца, дзе капаюць вапняк.

вапня́к, ‑у, м.

Асадкавая горная парода, якая мае ў сабе вапну.

вапняко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вапняку. Вапняковыя пароды. // Зроблены з вапняку. Вапняковыя пліткі.

вапня́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Яма або спецыяльная пасудзіна, у якой гасяць вапну.