Verbum

імуна...

Першая частка складаных слоў са знач.:

1. які мае адносіны да імунітэту (у 1 знач.), напр. імунаалергічны, імунапаталогія, імунарэактыўнасць, імунатэрапія;
2. які мае адносіны да імуналогіі, напр. імуналогія, імунамарфалогія, імунаэмбрыялогія.

імуналогія, ✂, ж. (спец.).

Раздзел медыцыны — навука аб неўспрымальнасці арганізма да інфекцыйных захворванняў, аб яго засцерагальных рэакцыях.

імунізаваць, ✂; зак. і незак. (спец.).

Зрабіць (рабіць) неўспрымальным да інфекцыйных захворванняў.

• І. арганізм.

|| наз. імунізацыя, ✂.

|| прым. імунізацыйны, ✂.

імунітэт, ✂, м. (спец.).

1. Неўспрымальнасць арганізма да інфекцыйных хвароб.

   • Набыты і.
   • Выпрацаваць і. супраць чаго-н. (таксама перан. здольнасць процістаяць чаму-н.).

2. Выключнае права, якое даецца пэўным асобам, не падпарадкоўвацца некаторым агульным законам.

   • Дыпламатычны і. (недатыкальнасць асобы, памяшканняў дыпламатаў).

|| прым. імунны, ✂ і імунітэтны, ✂.

• Імунная рэакцыя арганізма.

імунолаг, ✂, м.

Урач-спецыяліст па імуналогіі.