Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

энерга...

Першая частка складаных слоў са знач.:

  • 1) які мае адносіны да энергетыкі, напр. энергабаза, энергагігант, энергаўзброенасць;
  • 2) які мае адносіны да энергіі (у 1 знач.), напр. энергаёмістасць, энергаёмісты, энергазабеспячэнне, энерганосьбіт, энергасілкаванне.

энерганосьбіты, , м.

Карысныя выкапні і прадукты іх перапрацоўкі як крыніцы энергіі (вугаль, газ, нафта, нафтапрадукты).

энергетык, , м.

Спецыяліст па энергетыцы.

энергетыка, , ж.

  1. Навука аб заканамернасцях працэсаў і з’яў, прама або ўскосна звязаных з атрыманнем, пераўтварэннем, перадачай, размеркаваннем і выкарыстаннем розных відаў энергіі (у 1 знач.).

    • Ядзерная э.
  2. Галіна эканомікі, якая ўключае выпрацоўку, пераўтварэнне, перадачу і выкарыстанне розных відаў энергіі (у 1 знач.).

    • Атамная э.

|| прым. энергетычны, .

  • Энергетычныя рэсурсы.

энергічны, .

Рашучы, настойлівы, актыўны, поўны энергіі (у 2 знач.).

  • Э. кіраўнік.
  • Энергічна (прысл.) дзейнічаць.

|| наз. энергічнасць, .

энергія, , ж.

  1. Адна з асноўных уласцівасцей матэрыі — мера яе руху, а таксама здольнасць выконваць работу.

    • Э. вады.
    • Ядзерная э.
    • Эканомія энергіі.
  2. Рашучасць і настойлівасць у рабоце, дзеяннях.

    • Працаваць з энергіяй.

|| прым. энергетычны, .