Verbum

этажэрка, ✂, ж.

1. Прадмет мэблі ў выглядзе некалькіх паліц, размешчаных адна над адной на стойках.

2. перан. Невялікі самалёт простай канструкцыі з дзвюма плоскасцямі, размешчанымі адна над другой (разм.).

   • Лятаць на этажэрцы.

|| прым. этажэрачны, ✂.

эталогія, ✂, ж.

Навука аб паводзінах жывёл у натуральных умовах.

|| прым. эталагічны, ✂.

эталон, ✂, м.

1. Дакладны ўзор устаноўленай адзінкі вымярэння, сама такая дакладная мера.

2. перан. Узор, стандарт для параўнання з чым-н. (кніжн.).

   • Быць эталонам для каго-н.

|| прым. эталонны, ✂.

этап, ✂, м.

1. Асобны момант, стадыя якога-н. працэсу.

   • Новы э. развіцця.
   • Новы э. будаўніцтва горада.

2. Пункт на шляху руху войск, дзе ваеннаслужачыя забяспечваюцца харчамі, фуражом, начлегам.

3. Пункт для начлегу на шляху партый арыштантаў, а таксама шлях іх руху да месца ссылкі і сама група, партыя арыштантаў.

4. Асобная частка шляху, а таксама (спец.) пэўны адрэзак дыстанцыі ў спартыўных спаборніцтвах.

   • Этапы велагонкі.

◊

• Па этапу або этапам — пад канвоем (пра спосаб перасылкі арыштантаў).

• Пройдзены этап — пра тое, што зроблена, засталося ззаду.

|| прым. этапны, ✂.

этна...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да народа, напр. этнагеаграфія, этнадэмаграфія, этнакультуразнаўчы, этналінгвістыка, этнамоўны, этнамузыказнаўства, этнапсіхалогія, этнасацыялогія.

этнагеаграфія, ✂, ж.

Навуковая дысцыпліна, што знаходзіцца на стыку этнаграфіі з геаграфіяй і вывучае размяшчэнне этнічных супольнасцей, асаблівасці іх рассялення і тэрытарыяльных узаемаадносін у цеснай залежнасці ад сацыяльна-эканамічных, палітычных, прыродных і іншых фактараў.

|| прым. этнагеаграфічны, ✂.

этнагенэз, ✂, м. (спец.).

Паходжанне народаў.

• Э. славян.

|| прым. этнагенетычны, ✂.

этнаграфія, ✂, ж.

1. Навука, якая вывучае матэрыяльную і духоўную культуру народаў.

2. Асаблівасці быту, нораваў, культуры, звычаяў якога-н. народа, народнасці, мясцовасці і пад.

   • Э. палескага краю.

|| прым. этнаграфічны, ✂.

этналогія, ✂, ж.

Навука, якая даследуе народы, іх паходжанне (этнагенез), рассяленні, побыт і культуру; этнаграфія (у 1 знач.).

|| прым. этналагічны, ✂.

этнаніміка, ✂, ж.

Раздзел анамастыкі, які вывучае назвы нацый, народаў, народнасцей, плямёнаў і г.д.

|| прым. этнанімічны, ✂.