этап, , м.

  1. Асобны момант, стадыя якога-н. працэсу.

    • Новы э. развіцця.
    • Новы э. будаўніцтва горада.
  2. Пункт на шляху руху войск, дзе ваеннаслужачыя забяспечваюцца харчамі, фуражом, начлегам.

  3. Пункт для начлегу на шляху партый арыштантаў, а таксама шлях іх руху да месца ссылкі і сама група, партыя арыштантаў.

  4. Асобная частка шляху, а таксама (спец.) пэўны адрэзак дыстанцыі ў спартыўных спаборніцтвах.

    • Этапы велагонкі.

  • Па этапу або этапам — пад канвоем (пра спосаб перасылкі арыштантаў).

  • Пройдзены этап — пра тое, што зроблена, засталося ззаду.

|| прым. этапны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)