Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

экіпаж1, , м.

Агульная назва лёгкіх пасажырскіх павозак.

|| прым. экіпажны, .

экіпаж2, , м.

  1. Каманда, асобны састаў карабля, самалёта, танка.

    • Э. падводнай лодкі.
    • Э. верталёта.
  2. Берагавая воінская часць марской пяхоты.

|| прым. экіпажны, .

экіпіраваць, ; зак. і незак. (кніжн.).

Забяспечыць (-чваць) усім неабходным, абмундзіраваць (-роўваць).

  • Э. атрад.

|| наз. экіпіраванне, і экіпіроўка, .

|| прым. экіпіровачны, .

экіпіроўка, , ж. (кніжн.).

  1. гл. экіпіраваць.

  2. Абмундзіраванне, амуніцыя.