Verbum

чучала, ✂, н.

1. Напханая чым-н. скура жывёлы ці птушкі, якая знешнім выглядам нагадвае жывую жывёлу ці птушку.

   • Ч. зубра.
   • Ч. вароны.

2. У садзе, агародзе: фігура, падобная на чалавека для адпуджвання птушак.

   • Ч. агароднае (таксама перан. пра неахайнага, бруднага, дрэнна апранутага чалавека; разм. пагард.).

3. Ужыв. як лаянкавае слова (разм.).

   • Ч. ты гарохавае.

|| прым. чучальны, ✂.