Verbum

чуваць, у знач. вык.

1. Можна чуць, чуецца.

   • Ч. як дождж барабаніць у шыбы.

2. Ёсць звесткі пра каго-, што-н. (разм.).

   • Што ч. на свеце?
   • Бацька не вярнуўся з вайны, і нічога не чуваць пра яго.

3. Успрымацца органамі пачуццяў.

   • Ч. пах дыму.

чувашы, ✂, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Чувашскай Рэспублікі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. чувашка, ✂.

|| прым. чувашскі, ✂.

чувякі, ✂, м.

Мяккі абутак без абцасаў (пераважна ў народаў Каўказа).

|| прым. чувячны, ✂.