Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

чухацца, ; незак.

  1. Чухаць, скрэбці сваё цела ці якую-н. частку цела.

    • Сабака чухаецца.
  2. перан. Рабіць што-н. марудна, без жадання (разм.).

    • Хопіць ч., пара справамі займацца.

|| зак. пачухацца, .

|| наз. чуханне, .

чухаць, ; незак.

  1. Скрэбці, драпаць, каб пазбавіцца свербу.

    • Ч. спіну.
  2. перан. Трывожыць, турбаваць каго-н. (разм.).

  • Чухаць патыліцу (разм.) — быць заклапочаным чым-н.

|| зак. пачухаць, .

|| наз. чуханне, .