чухаць, ✂; незак.

  1. Скрэбці, драпаць, каб пазбавіцца свербу.

    • Ч. спіну.

  2. перан. Трывожыць, турбаваць каго-н. (разм.).

◊

  • Чухаць патыліцу (разм.) — быць заклапочаным чым-н.

|| зак. пачухаць, ✂.

|| наз. чуханне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)