чуваць, у знач. вык.

  1. Можна чуць, чуецца.

    • Ч. як дождж барабаніць у шыбы.

  2. Ёсць звесткі пра каго-, што-н. (разм.).

    • Што ч. на свеце?
    • Бацька не вярнуўся з вайны, і нічога не чуваць пра яго.

  3. Успрымацца органамі пачуццяў.

    • Ч. пах дыму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)