Verbum

фана...

Першая частка складаных слоў; пішацца, калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, і ужыв. са знач.:

• 1) які мае адносіны да гукаў, напр. фанаграма, фанаграмны, фанаграфія, фанаскоп, фанограф;
• 2) які мае адносіны да фанетыкі, фаналогіі, напр. фанаскоп (прыбор для вывучэння фанетычных асаблівасцей мовы);
• 3) які мае адносіны да гуказапісу, напр. фанатэка, фанатэчны.

фанабэрлівы, ✂ (разм.).

Тое, што і фанабэрысты.

|| наз. фанабэрлівасць, ✂.

фанабэрысты, ✂ (разм.).

Які любіць фанабэрыцца; з фанабэрыяй.

• Ф. дзяцюк.
• Фанабэрыстая натура.

|| наз. фанабэрыстасць, ✂.

фанабэрыцца, ✂; незак. (разм.).

Трымацца з фанабэрыяй; важнічаць, задавацца.

фанабэрыя, ✂, ж. (разм.).

Зазнайства, пыхлівасць, ганарыстасць.

фанаграма, ✂, ж.

Дыск, плёнка ці магнітная стужка з гукавым запісам.

|| прым. фанаграмны, ✂.

фаналогія, ✂, ж.

1. Раздзел мовазнаўства — вучэнне аб фанемах.

   • Падручнік па фаналогіі.

2. Сістэма фанем мовы.

   • Беларуская ф.

|| прым. фаналагічны, ✂.

фанатызм, ✂, м.

Склад думак і паводзіны фанатыка.

|| прым. фанатычны, ✂.

фанатык, ✂, м.

1. Чалавек, які слепа адданы толькі сваёй рэлігійнай веры.

2. перан. Чалавек, цалкам адданы якой-н. справе.

   • Ф. эстрады.

|| ж. фанатычка, ✂.

фанатычны, ✂.

1. гл. фанатызм.

2. Прасякнуты фанатызмам, уласцівы фанатыку.

   • Фанатычная адданасць справе.

|| наз. фанатычнасць, ✂.

• Ф. перакананняў.