Verbum

фал, ✂, м. (спец.).

Канат, вяроўка, трос на караблі для пад’ёму сцяга.

фаланга​¹, ✂, ж.

1. Шчыльна самкнуты строй пяхоты ў старажытных грэкаў.

2. Вялікая абшчына, камуна (у сацыяльным утапічным вучэнні Ш.Фур’е).

3. У Іспаніі: назва фашысцкай партыі.

|| прым. фалангісцкі, ✂.

фаланга​², ✂, ж. (спец.).

Кароткая трубчастая косць пальца.

фаланга​³, ✂, ж.

Ядавітая драпежная павукападобная жывёліна.

фалда, ✂, ж.

1. Трубкападобная складка на адзенні.

2. Адна з дзвюх ніжніх частак разразной спінкі пінжака, мундзіра і пад.

|| прым. фалдавы, ✂.

фалерыст, ✂, м.

Калекцыянер значкоў і розных нагрудных знакаў адрознення.

|| ж. фалерыстка, ✂.

|| прым. фалерысцкі, ✂.

фалерыстыка, ✂, ж.

1. Дапаможная гістарычная дысцыпліна, якая вывучае гісторыю ордэнаў, медалёў і іншых знакаў адрознення.

2. Калекцыяніраванне значкоў і розных нагрудных знакаў.

|| прым. фалерыстычны, ✂.

фаліянт, ✂, м. (кніжн.).

Тоўстая кніга вялікага фармата (звычайна старадаўняя).

|| прым. фаліянтавы, ✂.

фальбона, ✂, ж.

Паласа матэрыі, прышытая зборкамі да падала спадніцы, фартуха і пад.

• Спадніца з фальбонамі.

фальварак, ✂, м.

1. У феадальнай Польшчы, Літве, Беларусі і заходняй Украіне: панская гаспадарка з комплексам будынкаў, заснаваная на паншчыннай працы сялян.

2. Невялікая сядзіба пана, хутар (уст.).

|| прым. фальварковы, ✂.