фанабэрысты, (разм.).

Які любіць фанабэрыцца; з фанабэрыяй.

  • Ф. дзяцюк.
  • Фанабэрыстая натура.

|| наз. фанабэрыстасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)