Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в к л н о п р у х ы э

г е й к л м н п р с ў ч

ток¹, ✂, м.

Рух электрычнага зараду ў правадніку; электрычная энергія.
- Токі высокай частаты.
звычайна мн. Пра нервовую энергію чалавека, якая ўспрымаецца іншымі людзьмі; нервовае напружанне, узбуджэнне.

ток², ✂, м.

Спецыяльны будынак для складання, абмалоту і ачысткі збожжа; гумно.
- Ток будавалі далёка ад хаты.
Пляцоўка для абмалоту збожжа.
- Збожжа на таку малацілі цапамі.

ток³, ✂, м.

Дзеянне паводле дзеясл. такаваць; такаванне.

Цецеруковы т.

тока...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да току 1 (у 1 знач.), напр. токаабмежавальны, токаадвод, токаздымальнік, токаздымальны, токаразмеркавальнік.

токапрыёмнік, ✂, м. (спец.).

Устройства, пры дапамозе якога ток ад проваду або рэйкі перадаецца рухавіку электравоза, тралейбуса, маторнага вагона, пад’ёмнага крана.
- Т. электравоза.
Назва розных прыбораў, у якіх адбываецца ператварэнне электрычнай энергіі.

токар, ✂, м.

Рабочы-спецыяліст па механічнай апрацоўцы цвёрдых матэрыялаў, па такарнай справе.

Т. па метале.