Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

тоеснасць, , ж.

  1. Поўнае падабенства, супадзенне.

    • Т. поглядаў.
  2. У матэматыцы: роўнасць, справядлівая пры любых лікавых значэннях велічынь, што ў яе ўваходзяць.

|| прым. тоесны, .

тоесны, .

  1. гл. тоеснасць.

  2. Зусім падобны, аднолькавы, такі ж.

    • Тоесныя з’явы.