Verbum

гісторыя, ✂, ж.

1. Рэчаіснасць у яе развіцці і руху.

   • Законы гісторыі.

2. Навука аб развіцці чалавечага грамадства.

   • Г. старажытнага свету.
   • Г. сярэдніх вякоў.

3. Ход развіцця, руху чаго-н.

   • Г. раслін.
   • Г. знешняга гандлю.
   • Г. хваробы.

4. Сукупнасць фактаў і падзей, што адносяцца да мінулага жыцця; мінулае, якое захавалася ў паняцці людзей.

   • Народныя вясельныя абрады ўжо сталі гісторыяй.

5. Расказ, апавяданне пра што-н.

   • Дзеці любяць слухаць займальныя гісторыі.

6. Здарэнне, выпадак, пераважна непрыемныя.

   • Трапіць у сумную гісторыю.
   • Вось дык г.!

|| прым. гістарычны, ✂.

гітара, ✂, ж.

Струнны шчыпковы музычны інструмент з корпусам-рэзанатарам у выглядзе васьмёркі і доўгім грыфам.

|| прым. гітарны, ✂.

гітарыст, ✂, м.

Музыкант, які іграе на гітары.

|| ж. гітарыстка, ✂.

|| прым. гітарысцкі, ✂.

гіцаль, ✂, м.

1. Той, хто знімае скуры з забітых жывёл; скуралуп (у 1 знач.; уст., абл.).

2. Свавольнік, гарэза (разм.).

   • Ах, ты г.!

3. Вешалка ў верхняй вопратцы.

   • Г. трэба прышыць.

гічка, ✂, ж.

Вузкая і доўгая спартыўная шлюпка з нізкімі бартамі.

гіяцынт, ✂, м.

1. Травяністая расліна сямейства лілейных з прадаўгаватымі вузкімі лістамі і пахучымі кветкамі, сабранымі ў суквецце.

2. Мінерал чырвонага ці залаціста-аранжавага колеру.

|| прым. гіяцынтавы, ✂.