гісторыя назоўнік | жаночы род

  1. Рэчаіснасць у яе развіцці і руху.

    • Законы гісторыі.
  2. Навука аб развіцці чалавечага грамадства.

    • Г. старажытнага свету.
    • Г. сярэдніх вякоў.
  3. Ход развіцця, руху чаго-н.

    • Г. раслін.
    • Г. знешняга гандлю.
    • Г. хваробы.
  4. Сукупнасць фактаў і падзей, што адносяцца да мінулага жыцця; мінулае, якое захавалася ў паняцці людзей.

    • Народныя вясельныя абрады ўжо сталі гісторыяй.
  5. Расказ, апавяданне пра што-н.

    • Дзеці любяць слухаць займальныя гісторыі.
  6. Здарэнне, выпадак, пераважна непрыемныя.

    • Трапіць у сумную гісторыю.
    • Вось дык г.!

|| прыметнік: гістарычны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)