гіцаль назоўнік | мужчынскі род
-
Той, хто знімае скуры з забітых жывёл; скуралуп (у 1 знач.; устарэлае, абласное).
-
Свавольнік, гарэза (размоўнае).
- Ах, ты г.!
-
Вешалка ў верхняй вопратцы.
- Г. трэба прышыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)