Verbum

садоўніцтва, ✂, н.

1. Занятак садоўніка, майстэрства даглядаць сад.

2. Развядзенне садовых раслін як галіна сельскай гаспадаркі.

|| прым. садоўніцкі, ✂.

садрацца, ✂; зак.

1. Аддзяліцца ад паверхні.

   • На пальцы садралася скура.

2. Стаць непрыгодным ад доўгага ўжывання (пра венік, шчотку і пад.).

|| незак. здзірацца, ✂.

садружнасць, ✂, ж.

1. Узаемная дружба, сяброўскае яднанне.

   • С. народаў.
   • Салдацкая с.

2. Аб’яднанне каго-, чаго-н. на аснове дружбы.

   • С. пісьменнікаў брацкіх рэспублік.

3. Дзяржаўнае аб’яднанне.

   • Садружнасць Незалежных Дзяржаў (СНД).

садызм, ✂, м.

1. Палавая ненармальнасць, пры якой палавое пачуцце задавальняецца прычыненнем фізічнага болю другой асобе.

2. Ненармальная і абвостраная жорсткасць.

|| прым. садысцкі, ✂.

садыст, ✂, м.

Чалавек, апантаны садызмам.

|| ж. садыстка, ✂.

|| прым. садысцкі, ✂.

сажа, ✂, ж.

1. Чорны налёт ад няпоўнага згарання паліва, што асядае на ўнутраных частках печаў, комінаў.

2. Хвароба хлебных злакаў у выглядзе чорнага ліпкага налёту.

сажалка, ✂, ж.

1. Штучны вадаём.

2. Садок для рыбы.

|| прым. сажалкавы, ✂.

• Сажалкавая рыбная гаспадарка.

сажань, ✂, м.

1. Старая руская і беларуская мера даўжыні, роўная 3 аршынам (2,13 м).

   • Касы с. у плячах (пра шырокага ў плячах, высокага чалавека).

2. Колькасць чаго-н., роўная гэтай меры.

   • Тры сажні дроў.

3. Прылада для абмервання зямельных участкаў.

   • Памераць прысядзібны надзел сажнем.

|| прым. сажнёвы, ✂.

• Сажнёвыя крокі (вельмі вялікія).

сажонкі, ✂.

Стыль плавання з папераменным выкідваннем уперад то адной, то другой рукі.

• Плыць сажонкамі.

сазан, ✂, м.

Прамысловая рыба сямейства карпавых з буйной луской.

|| прым. сазановы, ✂ і сазанавы, ✂.

• Сазановая галава.
• Сазанавая юшка.