Verbum

румб, ✂, м. (спец.).

Дзяленне на крузе компаса, якое адпавядае ​¹⁄₃₂ частцы акружнасці гарызонта.

|| прым. румбавы, ✂.

румба, ✂, ж.

Танец мексіканскага паходжання хуткага тэмпу, чатырохдольнага памеру, а таксама музыка да гэтага танца.

|| прым. румбавы, ✂.

румза, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (разм. неадабр.).

Чалавек, які многа і часта плача; плакса.

румзаць, ✂; незак. (разм. неадабр.).

Часта і надакучліва плакаць.

|| наз. румзанне, ✂.

румыны, ✂, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Румыніі.

|| ж. румынка, ✂.

|| прым. румынскі, ✂.

румянец, ✂, м.

Ружовы ці ярка-чырвоны колер твару, шчок.

• Здаровы р.

румянець, ✂; незак.

Станавіцца румяным, чырванець.

• Румянеюць шчокі.

румяніцца, ✂; незак.

1. гл. румяніць.

2. Пакрывацца румянцам.

   • Шчокі румяняцца на марозе.

3. Прапякаючыся, пакрывацца залаціста-карычневай скарынкай.

   • Пірог пачаў р.

|| зак. зарумяніцца, ✂.

румяніць, ✂; незак.

1. Фарбаваць румянамі.

   • Р. сабе твар.

2. Пакрываць румянцам.

   • Мароз румяніць шчокі.
   • Зара румяніць неба.

|| зак. нарумяніць, ✂ і зарумяніць, ✂.

|| звар. румяніцца, ✂.

|| зак. нарумяніцца, ✂.

румяны​¹ ✂ прым.

1. Пакрыты румянцам.

   • Р. твар.

2. перан. Ярка-чырвоны, ружовы.

   • Р. небасхіл.

3. Пра печыва: з паверхняй залаціста-карычневага адцення.

   • Румяныя пампушкі.
   • Румяная скарынка.

|| наз. румянасць, ✂.