Verbum

семядоля, ✂, ж. (спец.).

Зародак лісця ў семені.

|| прым. семядольны, ✂.

семязавязь, ✂, ж. (спец.).

Зародак семені.

сем’янін, ✂, ж.

Той, хто мае неабходныя для сямейнага жыцця якасці.

• Бачу, што ты будзеш добрым сем’янінам.

|| ж. сем’янінка, ✂.

семяннік, ✂, м. (спец.).

Мужчынская палавая залоза.

|| прым. семянніковы, ✂.

семярык, ✂, м.

1. Мера або прадмет, якія змяшчаюць у сабе сем якіх-н. адзінак.

   • С. пшаніцы.

2. Сем коней у адной запрэжцы.

|| прым. семярычны, ✂.

сена, ✂, н.

Скошаная і высушаная трава, якая ідзе на корм жывёле.

|| памянш.-ласк. сянцо, ✂.

|| прым. сянны, ✂.

сена...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да сена, напр. сеназбіральнік, сенакасілка, сенапагрузчык, сенанарыхтоўка, сенапад’ёмнік, сенапрэс, сенаразбіўка, сенасушылка, сенасховішча, сенафураж.

сенажаць, ✂, ж.

1. Месца, дзе расце трава на сена; луг.

   • Скарыстаць пад с.
   • Пакасіць сенажаці.

2. Час касьбы.

   • Пачалася с.

|| прым. сенажатны, ✂.

сенакасілка, ✂, ж.

Сельскагаспадарчая машына для касьбы травы.

сенакос, ✂, м.

1. Касьба травы на сена.

   • Хутка пачнецца с.

2. Пара ўборкі сена.

   • Вясёлая пара лета — с.

3. Месца касьбы травы.

   • С. наш далёка на балоце.

|| прым. сенакосны, ✂.