Verbum

селязёнка, ✂, ж.

Крывятворны орган, размешчаны ў брушной поласці арганізма пазваночных жывёл і чалавека, які ўдзельнічае ў абмене рэчываў.

|| прым. селязёначны, ✂.

селянін, ✂, м.

Жыхар вёскі, які заняты апрацоўкай зямлі, вырошчваннем сельскагаспадарчых культур і развядзеннем сельскагаспадарчай жывёлы як сваёй асноўнай работай.

|| ж. сялянка, ✂.

|| прым. сялянскі, ✂.

сем, ліч.

Лік, лічба і колькасць 7.

• С. разоў адмерай, а раз адрэж (прыказка).

|| парадкавы ліч. сёмы, ✂.

семантыка, ✂, ж.

1. У мовазнаўстве: значэнне, сэнс (моўнай адзінкі).

   • С. слова.
   • С. сказа.
   • С. граматычных форм.

2. Тое, што і семасіялогія.

|| прым. семантычны, ✂.

семасіялогія, ✂, ж.

Раздзел мовазнаўства, які вывучае значэнні слоў і выразаў, а таксама змены гэтых значэнняў.

|| прым. семасіялагічны, ✂.

семафор, ✂, м.

1. Сігнальнае прыстасаванне на чыгунцы, якое паведамляе, што пуць свабодны або заняты.

2. У флоце: спосаб зрокавай сігналізацыі флажкамі, рукамі або пры дапамозе спецыяльнага апарата.

|| прым. семафорны, ✂.

семдзесят, ліч.

Лік і колькасць 70.

• С. гадоў народнаму музею.
• Паехаць за с. кіламетраў у горад.
• Пад с. гадоў каму-н. (хутка будзе 70 гадоў).

|| парадкавы ліч. сямідзесяты, ✂.

семестр, ✂, м.

Навучальнае паўгоддзе ў вышэйшых ці спецыяльных сярэдніх навучальных установах.

|| прым. семестравы, ✂.

семечка, ✂, н.

1. гл. семя.

2. Адно семя ў плодзе якой-н. расліны.

   • С. гарбуза.
   • С. грушы.

|| прым. семечкавы, ✂.

семіётыка, ✂, ж.

Навука, якая вывучае найбольш агульныя ўласцівасці знакаў і знакавых сістэм.

|| прым. семіятычны, ✂.