Verbum

замкнуцца, ✂; зак.

1. Зачыніцца (пра замок) або зачыніцца на замок, ключ.

   • Замок замкнуўся.
   • З. ў пакоі.

2. Злучыцца канцамі.

   • Ланцуг электраправодкі замкнуўся.
   • Круг замкнуўся (перан. усё вытлумачылася, стала на свае месцы).

3. перан., у што, у чым і без дапаўнення. Адасобіцца, перастаўшы мець зносіны з іншымі.

   • З. ў сабе.
   • З. ў сваёй праблеме.

|| незак. замыкацца, ✂.

|| наз. замыканне, ✂.

• Кароткае з. (спец.).

замкнуць, ✂; зак.

1. Зачыніць на замок, на ключ.

   • З. дзверы.
   • З. хату.

2. Памясціць куды-н., зачыніўшы на замок.

   • З. ката ў каморы.
   • З. паперы ў скрынку.

3. Злучыць канцы, крайнія часткі чаго-н.

   • З. электрычны ланцуг.
   • З. кола акружэння.

|| незак. замыкаць, ✂.

|| прым. замыкальны, ✂.

• Замыкальныя мускулы (у малюска).

замлелы, ✂ (разм.).

1. Анямелы, адзеравянелы.

   • Замлелыя ногі.

2. Млявы, расслаблены (пра стан чалавека).

   • Замлелая дзяўчынка.

|| наз. замлеласць, ✂.

замнога, прысл. (разм.).

Мнагавата, занадта многа, больш, чым трэба.

замова, ✂, ж.

Паводле забабонных уяўленняў: магічныя словы, якія валодаюць чароўнай або гаючай сілай.

• З. ад хваробы.

|| прым. замоўны, ✂.

• Замоўныя словы.

замовіць, ✂; зак.

1. Пахадайнічаць (за каго-, што-н.).

   • З. слова.

2. Аказаць уздзеянне замовай.

|| незак. замаўляць, ✂.

заможны, ✂.

Матэрыяльна добра забяспечаны, багаты.

• Заможнае жыццё.

|| наз. заможнасць, ✂.

замок, ✂, м.

1. Прыстасаванне для запірання чаго-н. на ключ.

   • Дзвярны з.
   • Заперці дзверы на з.
   • За сямю (дзесяццю) замкамі (перан. старанна схаваны).
   • На замку (запёрта).
   • Граніца на замку (перан. надзейна абаронена).

2. Затвор агнястрэльнай зброі.

   • З. гарматы.

3. Спосаб змацавання частак драўляных канструкцый (спец.).

4. Верхняя злучальная частка аркі, скляпення (спец.).

|| прым. замковы, ✂ і замочны, ✂.

замокнуць, ✂; зак.

1. Стаць мокрым, намокнуць.

   • Сена замокла.
   • Запалкі замоклі.

2. Набрыняўшы ад вільгаці, перастаць цячы.

   • Бочка замокла.

|| незак. замакаць, ✂.

заморак, ✂, м. (разм.).

Кволая, фізічна недаразвітая істота.