замок, ✂, м.

  1. Прыстасаванне для запірання чаго-н. на ключ.

    • Дзвярны з.
    • Заперці дзверы на з.
    • За сямю (дзесяццю) замкамі (перан. старанна схаваны).
    • На замку (запёрта).
    • Граніца на замку (перан. надзейна абаронена).

  2. Затвор агнястрэльнай зброі.

    • З. гарматы.

  3. Спосаб змацавання частак драўляных канструкцый (спец.).

  4. Верхняя злучальная частка аркі, скляпення (спец.).

|| прым. замковы, ✂ і замочны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)