Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

знітавацца, ; зак.

  1. гл. нітавацца.

  2. перан. Злучыцца, з’яднацца.

    • Іх лёсы моцна знітаваліся.

|| наз. знітаванне, .

знітаваць, ; зак.

  1. гл. нітаваць.

  2. Пераплесці, злучыць чым-н.

    • З. правады.
  3. перан., каго-што. Аб’яднаць, згуртаваць.

    • З. брыгаду.

|| незак. знітоўваць, .

|| наз. знітоўванне, .

|| наз. знітаванне, .

знічка, , ж.

Падаючая зорка.

  • На небе прамільгнула з.

знішчальнік, , м.

  1. Той, хто знішчае каго-, што-н.

    • З. грызуноў.
  2. Баявы самалёт для знішчэння авіяцыі праціўніка.

  3. Лётчык знішчальнай авіяцыі.

знішчальны, .

  1. Вялікай разбуральнай сілы; які вядзецца з мэтай разбурэння, знішчэння.

    • Адкрыць з. агонь па ворагу.
    • Знішчальная вайна.
  2. Прызначаны для знішчэння караблёў і авіяцыі праціўніка, для барацьбы з дыверсантамі і пад.

    • Знішчальная авіяцыя.
    • З. батальён.
  3. перан. Рэзкі, бязлітасны, які выяўляе пагарду, нянавісць.

    • Знішчальная крытыка.
    • З. позірк.

|| наз. знішчальнасць, .

знішчыцца, ; зак.

Спыніць сваё існаванне, ліквідавацца, знікнуць.

|| незак. знішчацца, .

|| наз. знішчэнне, .

знішчыць, ; зак.

  1. Спыніць існаванне каго-, чаго-н., ліквідаваць.

    • З. прусакоў.
    • З. недахопы.
  2. Разграміць.

    • З. варожыя ўмацаванні.

|| незак. знішчаць, .

|| наз. знішчэнне, .

зносак, , м.

Маленькае, звычайна апошняе, курынае яйцо.

зносіны, .

  1. Узаемная дзелавая сувязь на дзяржаўным узроўні.

    • З. з замежнымі дзяржавамі.
    • Гандлёвыя з.
    • Дыпламатычныя з.
  2. Сродкі перамяшчэння, сувязі.

    • Шляхі зносін.
    • Чыгуначныя з.
    • Паветраныя з.
  3. Сувязь з кім-, чым-н.

    • Партызаны мелі шырокія магчымасці зносін з насельніцтвам.

зноска, , ж.

Дадатковы тэкст, які змяшчаецца ў самым нізе старонкі, асобна ад асноўнага.

  • Вынесці заўвагу ў зноску.