Verbum

бяззо́рны, ✂.

На якім не відаць зор.

• Бяззорнае неба.

бяззу́бы, ✂.

1. Які не мае зубоў.

2. перан. Непрынцыповы, пазбаўлены вастрыні.

   • Бяззубая крытыка.

|| наз. бяззубасць, ✂.

бязла́дны, ✂.

1. Пазбаўлены парадку, хаатычны.

   • Б. натоўп.

2. У якім няма пэўнай сістэмы, паслядоўнасці рытму; сумбурны.

   • Бязладная гаворка.

3. Бесталковы, бяссэнсавы.

   • Б. чалавек.

|| наз. бязладнасць, ✂.

бязле́сны, ✂.

Які не мае лясоў, лясной расліннасці.

• Б. край.

|| наз. бязлессе, ✂ і бязлеснасць, ✂.

бязлі́тасны, ✂.

Які не мае літасці, спачування; жорсткі, суровы.

• Б. вораг.
• Бязлітасная праўда.

|| наз. бязлітаснасць, ✂.

бязлю́ддзе, ✂, н.

Адсутнасць людзей або недахоп патрэбных людзей.

• Трывожнае б.

бязлю́дны, ✂.

Ненаселены або маланаселены.

• Б. востраў.
• Бязлюдная хата.

◊

• Бязлюдны фонд (спец.) — грашовыя сродкі для аплаты працы няштатных работнікаў.

|| наз. бязлюднасць, ✂.

• Трывожная б.

бязме́жны, ✂.

1. Які не мае бачных межаў, бяскрайні.

   • Бязмежныя прасторы.

2. перан. Надзвычайны, глыбокі.

   • Бязмежная радасць.

|| наз. бязмежнасць, ✂.

бязме́н, ✂, м.

Ручная рычажная або спружынная вага.

бязме́рны, ✂.

1. Які немагчыма або цяжка вымераць.

   • Бязмерная глыбіня.

2. перан. Надзвычайна глыбокі, моцны (пра пачуцці).

   • Бязмернае гора.

|| наз. бязмернасць, ✂.