бязме́жны, ✂.

  1. Які не мае бачных межаў, бяскрайні.

    • Бязмежныя прасторы.

  2. перан. Надзвычайны, глыбокі.

    • Бязмежная радасць.

|| наз. бязмежнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)