бязме́жны,
-
Які не мае бачных межаў, бяскрайні.
- Бязмежныя прасторы.
-
перан. Надзвычайны, глыбокі.- Бязмежная радасць.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
бязме́жны,
Які не мае бачных межаў, бяскрайні.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)