Verbum

пячора, ✂, ж.

Пустая прастора пад зямлёй або ў горным масіве, якая мае выхад на паверхню.

• Сталактытавыя пячоры.

|| прым. пячорны, ✂.

пячорны, ✂.

1. гл. пячора.

2. Які адносіцца да дагістарычных часоў, да жыцця першабытных людзей у пячорах.

   • П. чалавек.
   • П. перыяд.

пячорысты, ✂.

1. З вялікай колькасцю пячор.

   • П. край.

2. Губчаты па будове, з вялікай колькасцю пустот, каналаў (спец.).

   • Пячорыстае цела.

|| наз. пячорыстасць, ✂.

пячурка, ✂, ж.

1. Невялікая ніша ў сцяне печы.

   • Паставіць збан з малаком у пячурку.

2. Невялікая, звычайна часовая печка.

пячы, ✂; незак.

1. Гатаваць (ежу) сухім награваннем на адкрытым агні, у прыску, духу ці на патэльні.

   • П. пірагі.
   • П. бульбу.
   • П. яечню.

2. каго-што і без дапаўнення. Дзеяннем чаго-н. гарачага, едкага ці вельмі халоднага ўтвараць апёк, адчуванне апёку.

   • Сонца пякло неміласэрна.
   • Крапіва пяю.
   • Мароз пёк твар.

|| зак. спячы, ✂.

|| наз. пячэнне, ✂.

пячыся, ✂; незак.

1. Гатавацца сухім награваннем, на адкрытым агні, у духу або на патэльні.

   • Бульба пячэцца ў прыску.
   • Пячэцца яечня на патэльні.

2. Знаходзіцца на моцным сонцы, у гарачым месцы (разм.).

   • П. каля печы.

3. Мець здольнасць, уласцівасць абпальваць, жыгацца.

   • Крапіва пячэцца.

|| зак. спячыся, ✂.

пячэнне, ✂, н.

1. гл. пячы.

2. Кандытарскі выраб з кавалачкаў салодкага цеста.

   • Пачак пячэння.

пяшком, прысл.

Пешым ходам, пехатой.

• Ісці п.

|| памянш. пяшэчкам, ✂.

пяшчота, ✂, ж.

1. Поўнае задавальненне чыіх-н. жаданняў, капрызаў.

   • Жыць у пяшчоце.

2. Пачуццё ласкі, замілавання, мяккасці ў адносінах да каго-, чаго-н.

   • Мацярынская п.

3. толькі (пяшчоты, -чот). Учынкі, словы, якімі выказваюцца пачуцці ласкі, замілавання.

пяшчотнасць, ✂, ж.

1. гл. пяшчотны.

2. Ласкавасць, пяшчота.

   • П. маці да дзяцей.