Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пэцкаць, ; незак.

  1. Забруджваць, вымазваць.

    • П. адзенне.
    • П. рукі.
  2. Рабіць брудна, няўмела (разм.).

    • Не малюе, а пэцкае.

  • Пэцкаць рукі аб каго-што (разм.) — быць замешаным у што-н. непрыстойнае, нізкае, звязанае з кім-н.

|| зак. выпацкаць, , апэцкаць, , запэцкаць, , спэцкаць, , напэцкаць і упэцкаць.

|| аднакр. пэцнуць, .

|| наз. пэцканне, .

пэцнуць, ; зак. (разм.).

  1. гл. пэцкаць.

  2. каго (што) па чым. Ударыць.

    • П. па твары.

пюпітр, , м.

Падстаўка для нот у выглядзе нахіленай рамкі, дошчачкі на ножцы.

пюрэ, нескл., н.

Прыправа да стравы з працёртай агародніны, а таксама наогул працёртая маса з фруктаў, ягад або агародніны.

  • Бульбяное п.

пявун, , м. (разм.).

Той, хто любіць пець, многа спявае.

|| ж. пявуха, .

пявучы, .

Меладычны, падобны на спеў.

  • Пявучая гаворка.

|| наз. пявучасць, .

пядзенік, , м.

Начны матыль-шкоднік, вусені якога, рухаючыся, выгінаюць сярэднюю частку цела, нібы мераюць зямлю пядзямі.

пядзя, , ж.

Старая мера даўжыні, роўная адлегласці паміж расшыранымі вялікім і ўказаным пальцамі.

  • Лоб на сем пядзяў (разм.) — вельмі разумны.

  • Ні пядзі (не аддаць, не ўступіць і пад.) (разм.) — нават самай малой часткі.

пякарны, .

Які мае адносіны да выпечкі хлеба.

  • Пякарная справа.

пякарня, , ж.

Прадпрыемства па выпечцы хлебных вырабаў.