пядзя, , ж.

Старая мера даўжыні, роўная адлегласці паміж расшыранымі вялікім і ўказаным пальцамі.

  • Лоб на сем пядзяў (разм.) — вельмі разумны.

  • Ні пядзі (не аддаць, не ўступіць і пад.) (разм.) — нават самай малой часткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)