Verbum

пусцяковіна, ✂, ж. (разм.).

Што-н., не вартае увагі, дробязь.

пусцяковы, ✂ (разм.).

Не варты ўвагі, дробязны.

• Пусцяковае пытанне.
• Пусцяковая справа (лёгка выканальная).

пута, ✂, н.

1. Вяроўка, якой перавязваюць пярэднія ногі каню ў час пасьбы.

2. мн. Вяроўкі, рамяні і пад., якімі звязваюць рукі і ногі для пазбаўлення свабоды рухаў (уст.).

3. мн., перан. Тое, што пазбаўляе волі, прыгнятае.

   • Путы рабства.

путаць, ✂; незак.

Звязваць путам ногі коням.

• П. каня.

|| зак. спутаць, ✂.

|| наз. путанне, ✂.

путч, ✂, м. (кніжн.).

Спроба дзяржаўнага перавароту, а таксама арганізаваны групай змоўшчыкаў сам пераварот.

|| прым. путчысцкі, ✂.

путчыст, ✂, м.

Удзельнік путчу.

|| прым. путчысцкі, ✂.

пуф, ✂, м.

Род мэблі — нізкае мяккае сядзенне без спінкі.

|| памянш. пуфік, ✂.

пух, ✂, м.

1. Мяккія і тонкія валаскі пад пер’ем птушак, шэрсцю жывёл.

   • Гусіны п.
   • Казіны п.

2. Тонкія лёгкія валаскі на скуры твару, на целе.

   • П. на твары ў дзіцяці.

3. Тоненькія валаконцы на раслінах, пладах.

   • Тапаліны п.

◊

• Ні пуху ні пер’я (разм.) — пажаданне ўдачы.

◊

• У пух і прах (разм.) — зусім, канчаткова.

  • Разбіць у пух і прах.

|| памянш. пушок, ✂.

• Над верхняй губой прабіваецца п.

|| прым. пуховы, ✂.

• Пуховая хустка (з казінага пуху).

пуха...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да пуху (у 1 знач.), напр. пухавязальны, пухапрадзенне.

пухавік, ✂, м.

Тое, што і пярына.