Verbum

пустыня, ✂, ж.

Вялікая прастора з беднай расліннасцю ці ўвогуле без яе.

• Бязлюдная п.
• Лядовая п.

|| прым. пустынны, ✂.

• Пустынная зона (зона пустыні).
• П. востраў.

пустышка, ✂, ж. (разм.).

1. Гумавая трубачка ў выглядзе саска, якую даюць ссаць грудному дзіцяці.

2. перан. Аб кім-, чым-н. пустым і легкадумным, аб чым-н. беззмястоўным (пагард.).

   • Гэта п. толькі пра ўборы думае.

пустэльнік, ✂, м.

1. Чалавек, які з рэлігійных меркаванняў адмовіўся ад зносін з людзьмі і пасяліўся ў бязлюдным месцы (уст.).

   • Манах-п.

2. перан. Пра чалавека, які жыве ў адзіноце, у бязлюдным месцы.

|| ж. пустэльніца, ✂.

|| прым. пустэльніцкі, ✂.

• Пустэльніцкае жыццё.

пустэльніцтва, ✂, н. (кніжн.).

Жыццё пустэльніка.

|| прым. пустэльніцкі, ✂.

пустэльны, ✂.

1. гл. пустэльня.

2. Бязлюдны, пусты.

   • П. дом.

|| наз. пустэльнасць, ✂.

пустэльня, ✂, ж.

Тое, што і пустыня.

|| прым. пустэльны, ✂.

пустэча, ✂, ж. (разм.).

1. Тое, што і пустата (у 1 і 2 знач.).

   • П. ў бараках.
   • П. ў сэрцы.

2. Тое, што і пустка (у 1 знач.).

   • П., зарослая палыном.

|| прым. пустэчны, ✂.

пусцець, ✂; незак.

Станавіцца пустым, пустынным.

• Начныя вуліцы пусцеюць.

|| зак. спусцець, ✂ і апусцець, ✂.

|| наз. апусценне, ✂.

пусціцца, ✂; зак.

1. Адправіцца куды-н.

   • П. ў далёкую дарогу.
   • П. бягом.

2. Пачаць рабіць што-н. у адпаведнасці са значэннем назоўніка або інфінітыва.

   • П. ў скокі.
   • П. ў спрэчкі.
   • П. разважаць.

|| незак. пускацца, ✂.

пусціць, ✂; зак.

1. Перастаць трымаць, даць каму-, чаму-н. волю, выпусціць.

   • П. птушку на волю.

2. Дазволіць, даць магчымасць каму-, чаму-н. ісці ці ўвайсці куды-н.

   • П. ў адпачынак.
   • П. жывёлу на пашу.
   • П. у хату.
   • П. начаваць.

3. Прывесці ў рух, у дзеянне, у рабочы стан.

   • П. гадзіннік.
   • П. струмень вады.
   • П. аўтаматычную лінію.

4. Прымусіць, даць магчымасць каму-н. рухацца якім-н. чынам ці куды-н.

   • П. каня наўскач.
   • П. плуг глыбей у зямлю.

5. У спалучэнні з назоўнікамі ўжыв. у знач. падвергнуць чаму-н. або выкарыстаць з якімі-н. мэтамі, накіраваць у якую-н. сферу дзейнасці.

   • П. у абыходак.
   • П. участак пад авёс.

6. Распаўсюдзіць, разнесці (разм.).

   • П. погаласку.
   • П. плётку.

7. Кінуць у каго-, што-н.

   • П. камень у акно.
   • П. кулю ў лоб.
   • П. грошы на вецер (перан. патраціць дарэмна, упустую).

8. Даць з сябе парастак, карані.

   • П. атожылкі.

9. Не вытрымаўшы напружання, цяжару, перастаць утрымліваць што-н. (разм.). У мяшку пусціла шво.

10. ас. і безас. Адтаяць (разм.).

    • Балота месцамі пусціла.
    • Замарозіла, а потым зноў пусціла.

◊

• Пусціць (з) агнём або (з) дымам што (разм.) — спаліць.

• Пусціць з торбай каго (разм. уст.) — давесці да жабрацтва.

• Пусціць на свет каго (што) (разм.) — нарадзіць, даць жыццё.

• Пусціць юшку каму (разм.) — ударыць, разбіць нос да крыві.

|| незак. пускаць, ✂.

|| наз. пуск, ✂.

• П. ракеты.

|| прым. пускавы, ✂.

• П. аб’ект.
• Пускавая ўстаноўка.