Verbum

публікаваць, ✂; незак.

Аб’яўляць для агульнага ведама праз друк.

• П. матэрыялы з’езда.

|| зак. апублікаваць, ✂.

|| наз. апублікаванне, ✂.

|| наз. публікацыя, ✂ і публікаванне, ✂.

публікацыя, ✂, ж.

1. гл. публікаваць.

2. Тое, што апублікавана, надрукавана.

   • Газетная п.

публіцыст, ✂, м.

Пісьменнік, які займаецца публіцыстычнай дзейнасцю.

|| ж. публіцыстка, ✂.

|| прым. публіцысцкі, ✂.

публіцыстыка, ✂, ж.

Літаратура па грамадска-палітычных пытаннях сучаснасці.

|| прым. публіцыстычны, ✂.

публічны, ✂.

1. Які ажыццяўляецца ў прысутнасці публікі, адкрыты.

   • Публічнае выступленне.
   • Публічна (прысл.) заявіць.

2. Прызначаны для шырокага наведвання, агляду і пад.

   • Публічная бібліятэка.
   • Публічная выстаўка.

◊

• Публічны дом — памяшканне, дзе прастытуткі прымаюць наведвальнікаў.

пуга, ✂, ж.

Прымацаваны да пугаўя кавалак спецыяльна звітай вяровачкі або сырамяці, якім паганяюць жывёлу.

• Раменная п.

◊

• Як пугаю па вадзе (разм.) — без пэўнага выніку, без знаку.

|| памянш. пужка, ✂.

• Слаўную пужку звіў.

пугаўё, ✂, н.

Дзяржанне, да якога прымацоўваецца пуга.

пугач, ✂, м.

Дзіцячая цацка ў выглядзе пісталета.

пуд, ✂, м.

Руская мера вагі, роўная 16,38 кілаграма.

• Пуд солі з’есці з кім-н. (пражыць разам доўгі час і добра азнаёміцца з кім-н.; разм.).

|| памянш. пудзік, ✂.

пудзель, ✂, м.

Парода пакаёвых сабак з кучаравай шэрсцю.