Verbum

шухнуць, ✂; зак. (разм.).

1. Адным прыёмам зрабіць што-н.

   • Ш. вады на агонь.
   • Шухнуў вобземлю (паваліўся).

2. Хутка абваліцца, спаўзці, з’ехаць уніз.

   • Зямля шухнула ў яму.

3. Нечакана настаць, надысці.

   • Шухнула пацяпленне.

шушукацца, ✂; незак. (разм.).

Шаптацца, гаварыць адзін з адным па сакрэту.

• Ш. ў кутку.

|| наз. шушуканне, ✂.

шушукаць, ✂; зак. (разм.).

Шаптаць, гаварыць па сакрэту.

|| наз. шушуканне, ✂.

шхеры, ✂.

Скалы і невялікія скалістыя астравы каля марскіх берагоў, зрэзаных фіёрдамі.

|| прым. шхерны, ✂.

шхуна, ✂, ж.

Марское судна, якое мае дзве або некалькі мачтаў з касымі парусамі.

шчабятаць, ✂; незак.

1. Спяваць (пра ластавак, шчыглоў і некаторых птушак).

2. перан. Гаварыць хутка, безупынна (пра дзяцей, маладых жанчын; разм. жарт.).

|| наз. шчэбет, ✂ і шчабятанне, ✂.

шчабятуха, ✂, ж. (разм.).

1. Птушка, якая безупынна шчабеча.

   • Ластаўка-ш.

2. перан. Пра дзяўчынку, маладую жанчыну, якія няспынна гавораць (разм. жарт.).

шчадрэц, ✂ і шчадроўкі, ✂, м. (разм. уст.).

Звычай адзначаць вечар напярэдадні Новага года, сам гэты вечар і песня, якая спяваецца ў гэты вечар.

|| прым. шчадрэцкі, ✂ і шчадроўскі, ✂.

шчака, ✂, ж.

1. Бакавая частка твару ад скулы да ніжняй сківіцы.

   • Чырвоныя шчокі.
   • Пацалаваць у шчаку.

2. Бакавая плоская частка чаго-н. (спец.).

   • Ш. сякеры.

|| памянш. шчочка, ✂.

|| прым. шчочны, ✂.

• Шчочная мышца.

шчакасты, ✂ (разм.).

Які мае тоўстыя, пульхныя шчокі (у 1 знач).

• Ш. хлопец.

|| наз. шчакастасць, ✂.