шчабятуха, ✂, ж. (разм.).

  1. Птушка, якая безупынна шчабеча.

    • Ластаўка-ш.

  2. перан. Пра дзяўчынку, маладую жанчыну, якія няспынна гавораць (разм. жарт.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)