Verbum

трухлявець, ✂; незак.

Тое, што і трухлець.

трухлявы, ✂.

Які ператварыўся ў парахню ад гнілі і часу, струхлеў.

• Т. пень.

|| наз. трухлявасць, ✂.

трухляк, ✂, м.

Трухлявы кавалак чаго-н. (звычайна дрэва).

трухляціна, ✂, ж. (разм.).

Тое, што струхлела, разбурана ў працэсе гніення.

• Ад балота несла трухляцінай.

труцень, ✂, м.

1. Самец у пчалінай сям’і.

2. перан. Той, хто жыве за кошт чужой працы.

   • Быць трутнем.

|| прым. трутневы, ✂.

труціцца, ✂; незак. (разм.).

Прымаць атруту з мэтай самагубства або зазнаваць шкоднае дзеянне атрутнага рэчыва.

|| наз. тручэнне, ✂.

труціць, ✂; незак.

Знішчаць атрутай.

• Т. мышэй.

|| зак. вытруціць, ✂.

|| наз. тручэнне, ✂.

трушанка, ✂, ж.

Тое, што і трасянка.

трушком, прысл.

Дробнай рыссю.

• Конь бег т.

трушок, ✂, м. (разм.).

Павольны бег, трух.

• Конь перайшоў на т.