труцень, , м.

  1. Самец у пчалінай сям’і.

  2. перан. Той, хто жыве за кошт чужой працы.

    • Быць трутнем.

|| прым. трутневы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)