Verbum

рукакрылыя, ✂, н. (спец.).

Атрад млекакормячых з прыстасаванымі для палёту пярэднімі канечнасцямі (лятучыя мышы і крыланы).

рукамыйнік, ✂, м.

Невялікі вісячы ўмывальнік.

рукапацісканне, ✂, н.

Пацісканне адзін аднаму правай рукі ў знак прывітання, падзякі.

• Сяброўскае р.
• Абмяняцца рукапацісканнямі.

рукапашны, ✂.

1. Пра бой, сутычку: які ажыццяўляецца халоднай зброяй, штыкамі, прыкладамі.

   • Рукапашная сутычка.

2. рукапашная: Такая сутычка, бой.

   • Пайсці ў рукапашную.

рукапіс, ✂, м.

1. Арыгінал або копія тэксту, напісанага ад рукі ці аддрукаванага на пішучай машынцы.

   • Рукапісы пісьменніка.
   • Аддаць р. у набор.

2. Помнік пісьменнасці, які адносіцца пераважна да часу ўзнікнення кнігадрукавання.

   • Вывучэнне старажытных рукапісаў.

|| прым. рукапісны, ✂.

• Р. тэкст.
• Р. аддзел бібліятэкі.

рукапрыкладства, ✂, н. (разм.).

Нанясенне пабояў.

• Справа дайшла да рукапрыкладства.

рукасты, ✂ (разм.).

1. З доўгімі, вялікімі рукамі.

   • Р. дзяцюк.

2. перан. Умелы, дзелавы, энергічны.

   • Р. гаспадарнік.

|| наз. рукастасць, ✂.

рукаў, ✂, м.

1. Частка адзення, якая пакрывае руку.

   • Доўгія рукавы (да кісці).
   • Кароткія рукавы (якія закрываюць плячо).

2. Адгалінаванне ад галоўнага рэчышча ракі.

   • Р. Нёмана.

3. Шланг для падачы вадкасцей або сыпучых цел, газаў.

   • Пажарны р.
   • Р. млына.
   • Усмоктвальны р.

|| памянш. рукаўчык, ✂.

|| прым. рукаўны, ✂.

рукаўчык, ✂, м.

1. гл. рукаў.

2. звычайна мн. Род прышыўной манжэты.

   • Сукенка з белымі рукаўчыкамі.

рукзак, ✂, м.

Заплечны рэчавы мяшок з кішэнямі.

• Паходны р.

|| прым. рукзачны, ✂.