Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

прыстраляць, ; зак.

Пробнымі стрэламі вызначыць правільны прыцэл чаго-н.

  • П. гармату.

|| незак. прыстрэльваць, .

|| наз. прыстрэлка, .

|| прым. прыстрэлачны, і прыстрэльны, .

  • Прыстрэлачная шрапнель.
  • Прыстрэльны агонь.

прыстрачыць, ; зак.

Прышыць (строчкай).

  • П. каўнер.

|| незак. прыстрочваць, .

прыстроіцца1, ; зак.

Далучыцца да строю (у 1 знач.).

  • П. ў хвост калоны.

|| незак. прыстройвацца, .

прыстроіцца2, ; зак. (разм.).

Апрануцца па-святочнаму, прыбрацца.

|| незак. прыстройвацца, .

прыстроіць1, ; зак.

Паставіць у строй (у 1 знач.), у дадатак да ўжо пастроеных.

  • П. другую роту да першай.

|| незак. прыстройваць, .

прыстроіць2, ; зак. (разм.).

Апрануць па-святочнаму, прыбраць.

|| незак. прыстройваць, .

прыструніць, ; зак. (разм.).

Уздзейнічаць на каго-н. строгімі мерамі, зрабіць каму-н. вымову.

  • П. распусніка.

|| незак. прыструньваць, .

прыстрэліць, ; зак.

Забіць або дабіць выстралам.

  • П. ваўка.
  • П. хворага сабаку.

|| незак. прыстрэльваць, .

прыстукнуць, ; зак.

  1. чым. Стукнуць злёгку, у такт чаму-н.

    • П. абцасам.
  2. Забіць моцным ударам, выстралам (разм.).

    • П. здрадніка.

|| незак. прыстукваць, .

прыступ, , м.

  1. гл. прыступіць.

  2. Атака, штурм.

    • Ісці на п.
    • Прыступам захапіць горад.
  3. Вострае праяўленне адзнак хваробы, страху і пад.

    • П. кашлю.
    • П. рэўнасці.
    • Сардэчны п.

  • Ані прыступу да каго (разм.) — не магчы падысці, звярнуцца да каго-н.

  • Цяпер да яго прыступу няма (разм.) — тое, што і ані прыступу.