Verbum

шуканы, ✂.

Якога шукаюць, які неабходна адшукаць.

• Знайсці шуканую кнігу.

шукаць, ✂; незак.

1. Старацца знайсці або выявіць.

   • Ш. у поцемках клямку.
   • Ш. неабходную кнігу.
   • Ш. праўду.
   • Ш. вачамі каго-н. (старацца ўбачыць).

2. Старацца атрымаць.

   • Ш. заступніцтва.
   • Ш. работу або работы.
   • Ш. дапамогі.

3. Імкнуцца да новага (у навуцы, мастацтве).

|| наз. шуканне, ✂.

шула, ✂ і шуло, ✂, н.

1. Бервяно ці тоўсты брус з высечанымі пазамі, замацаваны ў чым-н. вертыкальна.

   • Хата на шулах, без вуглоў.

2. Слуп ці брус, на які падвешваецца створка варот.

   • Навесіць вароты на шулы.

шулер, ✂, м.

Чалавек, які ў картачнай гульні выкарыстоўвае махлярскія прыёмы, а таксама (перан.) увогуле махляр.

|| прым. шулерскі, ✂.

• Ш. прыём (таксама перан. махлярскі, несумленны).

шулерства, ✂, н.

Махлярская гульня, прыёмы шулера.

шум​¹, ✂, м.

1. Гукі, якія зліліся ў громкае гучнае і нязладжанае гучанне.

   • Ш. прыбою.
   • Ш. матораў.
   • Без шуму перамяшчацца.
   • Узняўся ш.
   • Ш. у зале.

2. перан. Ажыўленае абмеркаванне, выкліканае павышаным інтарэсам да чаго-н.

   • Фільм выклікаў ш.

3. Гук з няяснай танальнасцю (спец.).

   • Шумы ў сэрцы.

4. Сварка, крыкі, гучнае выражэнне незадавальнення.

   • Што там за ш. у суседзяў?
   • Чаго ўзнялі ш., супакойцеся!

|| прым. шумавы, ✂.

шум​², ✂, м. (разм.).

Пеністы налёт на паверхні супу і пад. пры кіпенні, а таксама пена на сырадоі.

шумавік, ✂, м.

1. Работнік тэатра, кіно, які стварае шумавыя эфекты.

2. Музыкант, які іграе на шумавых інструментах.

шумавы, ✂, (спец.).

1. гл. шум ​¹.

2. Які ўтварае громкія гучныя рознахарактарныя гукі.

   • Шумавыя музычныя інструменты (трашчоткі, лыжкі, талеркі, званочкі, кастаньеты і пад.).
   • Ш. аркестр (які складаецца з ударных і шумавых інструментаў).
   • Шумавое афармленне радыёперадачы.

шумець​¹, ✂; незак.

1. Утвараць, рабіць шум (у 1 знач.).

   • Шуміць бор.
   • Шуміць дождж.
   • Шуміць у галаве (няясна ў думках ад стомленасці, моцнага перажывання, ап’янення).
   • У вушах шуміць (пра слыхавое раздражненне).

2. Гучна выражаць незадаволенасць, сварыцца, крычаць.

   • Няма чаго ш. з-за дробязі.

3. Ажыўлена абмяркоўваць што-н., рабіць прадметам усеагульнай увагі.

   • Ш. пра свае дасягненні.